روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح چه روزی است؟

روز جهانی ورزش روز خاصی است که هر ساله جشن آن در کشورهای مختلف برگزار می‌شود. جهان هر سال روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح را در ۶ آوریل جشن می‌گیرد. این روز به عنوان فرصتی برای شناخت تأثیر مثبت ورزش و فعالیت‌های بدنی در زندگی مردم و جوامع در سراسر جهان جشن گرفته می‌شود.

ورزش یک رابط قدرتمند است و پیوندها را در جوامع و گروه ها تقویت می‌کند. همچنین توسعه پایدار و صلح را ترویج می‌کند. همچنین در عین حال همبستگی و احترام متقابل را در بین مردم ایجاد می‌کند. روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ پس از تصویب قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۳ برگزار شد.

ورزش نقش مهمی در زندگی هر فردی دارد. جدا از تاثیر مثبتی که در ایجاد تاب‌آوری، قدرت و آمادگی جسمانی افراد دارد، ابزاری است که می‌تواند پیشرفت حقوق بشر را تقویت کند. در ادامه از سایت ایبک قصد داریم تا با شما در رابطه با اهمیت ورزش و روزش جهانی ورزش برای توسعه و صلح بحث نماییم. با ما تا پایان این مقاله همراه باشید.

تاریخچه روز جهانی ورزش

روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح (IDSDP) که در ۶ آوریل جشن گرفته می‌شود، فرصتی برای نمایش نقش ورزش برای ایجاد تغییرات اجتماعی و توسعه جامعه و تقویت صلح و تفاهم است. امسال، ISDP فرصتی برای تأمل در مورد چگونگی گردهمایی ورزش و بازی‌های المپیک در طول سال‌ها، ایجاد پل‌ها و تقویت تفاهم فراهم می‌کند.

در دنیای شکننده ما، جایی که تفرقه، درگیری و بی‌اعتمادی در حال افزایش است، می‌توان رقیبان سرسختی بود و در عین حال با هم در صلح و احترام زندگی کرد. باخ رئیس کمیته بین المللی المپیک در مراسم افتتاحیه بازی‌های المپیک زمستانی گفت: این ماموریت بازی‌های المپیک است که ما را برای رقابتی مسالمت آمیز گرد هم بیاورد.

به منظور قدردانی از سهم مثبتی که ورزش در تحقق توسعه پایدار و پیشرفت حقوق بشر می‌تواند داشته باشد، ۶ آوریل به عنوان روز بین المللی ورزش برای توسعه و صلح (IDSDP) توسط سازمان ملل متحد اعلام شد. مجمع در قطعنامه ۶۷/۲۹۶ خود در اوت ۲۰۱۳ و از آن زمان تاکنون رشد کرده است.

به گفته این مقام مسئول، روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح، که هر ساله در ۶ آوریل برگزار می‌شود، فرصتی برای همه است تا نقش مثبت ورزش و فعالیت بدنی را در جوامع و زندگی مردم در سراسر جهان به رسمیت بشناسند.

در سال ۲۰۱۴، سازمان مستقل جهانی صلح و ورزش، با اشاره به کارت‌های زرد و قرمز در ورزش به عنوان نمادی برای نشان دادن قدرت مثبت ورزش برای صلح و شمول اجتماعی ایجاد کرد.

روز جهانی ورزش امسال با پیام اصلی ورزش یک پاسخ است همراه است زیرا صلح و ورزش به دنبال این هستند که نشان دهند که ورزش می‌تواند پاسخی به مسائل اجتماعی باشد. همچنین می‌تواند با ارائه فرهنگ صلح به ساختن فرهنگ صلح کمک کند.

موضوع سازمان ملل متحد برای روز جهانی ورزش در چهارشنبه ۶ آوریل ۲۰۲۲ به موضوع مهمی مربوط می‌شود که در دهه‌های گذشته به طور کامل مورد بحث قرار گرفته و اهمیت بیشتری پیدا کرده است. تغییرات آب و هوا هر روز ضروری‌تر می‌شود و به گفته سازمان ملل، ارتباط بین ورزش و آب و هوا باید بهتر درک شود و راه‌های توسعه سیاست‌ها و انجام اقدامات مشخص برای کمک به معکوس کردن تأثیر تغییرات آب و هوا از طریق ورزش باید مشخص شود.

بنابراین، موضوع جهانی تامین آینده‌ای پایدار و صلح آمیز برای همه کمک به ورزش متولد شده است، زیرا ورزش به دلیل محبوبیت گسترده و بی نظیرش در موقعیت عالی برای کمک به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل است.

ورزش این قدرت را دارد که اشتیاق، انرژی و اشتیاق ما را حول یک هدف جمعی تنظیم کند. این دقیقاً زمانی است که می‌توان امید را پرورش داد و اعتماد را دوباره به دست آورد. به نفع جمعی ما است که از قدرت فوق العاده ورزش برای کمک به ساختن آینده‌ای بهتر و پایدارتر برای همه استفاده کنیم.

تاریخچه روز جهانی ورزش در تقویم

روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح (IDSDP) در سراسر جهان در ۶ آوریل برگزار می‌شود. برای افزایش آگاهی از این پتانسیل، ۶ آوریل به عنوان روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح (IDSDP) توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام شد. تصویب این روز نشان دهنده به رسمیت شناختن روزافزون سازمان ملل از تأثیر مثبتی است که ورزش می‌تواند بر پیشرفت حقوق بشر و توسعه اجتماعی و اقتصادی داشته باشد.

روز جهانی ورزش در تاریخ جهانی: ۶ آوریل ۲۰۲۲

روز جهانی ورزش در تاریخ ایران: ۱۶ فروردین ۱۴۰۲

چرا سازمان ملل ورزش را برای توسعه و صلح انتخاب کرده است؟

همانطور که ورزش در بین جوانان و همچنین در بین تمام اقشار جامعه رواج دارد. همچنین در تناسب اندام و برای سلامت روان بهتر کمک می‌کند. برای ایجاد روابط بهتر بین کشورها و حفظ صلح، رویدادهای ورزشی نیز نقش اساسی دارند. اینها برخی از دلایلی است که ورزش برای توسعه و صلح انتخاب شده است.

روز جهانی ورزش برای توسعه و فعالیت‌های صلح

سازمان ملل معمولاً تلاش می‌کند تا تأثیر مثبتی را که ورزش می‌تواند بر پیشرفت حقوق بشر و توسعه اجتماعی و اقتصادی داشته باشد، شناسایی کند. بحث‌های مختلفی را در مورد کارشناسان و رویدادهای آنلاین ترتیب می‌دهد که می‌تواند سایر کشورها را برای پیوند ورزش با توسعه و صلح راهنمایی کند.

همچنین می‌توان فعالیت‌های مختلف مرتبط با ورزش را برای ارتقای آموزش، سلامت، شمول اجتماعی، توسعه جوانان، برابری جنسیتی، ایجاد صلح و توسعه پایدار ترتیب داد.

تاریخچه ورزش

ورزش، مسابقات بدنی که برای اهداف و چالش‌هایی که به دنبال دارند دنبال می‌شوند. ورزش بخشی از هر فرهنگی در گذشته و حال است، اما هر فرهنگی تعریف خاص خود را از ورزش دارد. بهترین تعاریف آن‌هایی هستند که رابطه ورزش با بازی، بازی و مسابقه را روشن می‌کنند.

کارل دیم، نظریه‌پرداز آلمانی، می‌نویسد: بازی یک فعالیت بی‌هدف است. انسان‌ها کار می‌کنند چون مجبورند. آن‌ها بازی می‌کنند چون می‌خواهند. بازی خودکار است، یعنی اهداف خاص خود را دارد. داوطلبانه و بدون اجبار است. کودکانی که توسط والدین یا معلمان خود مجبور به رقابت در یک بازی فوتبال می‌شوند، به یک ورزش مشغول نیستند.

ورزشکاران حرفه‌ای هم به ورزش مشغول نیستند، اگر تنها انگیزه آن‌ها حقوقشان باشد. در دنیای واقعی، به عنوان یک موضوع عملی، انگیزه‌ها اغلب در هم آمیخته و اغلب غیرممکن است که تعیین شوند.

هیچ کس نمی‌تواند بگوید ورزش از چه زمانی شروع شد. از آنجایی که نمی‌توان زمانی را تصور کرد که کودکان به طور خودجوش مسابقه نمی‌دوند یا کشتی نمی‌گرفتند، واضح است که کودکان همیشه ورزش را در بازی خود گنجانده‌اند. اما فقط می‌توان در مورد ظهور ورزش به عنوان مسابقات فیزیکی اتوتلیک برای بزرگسالان بحث کرد.

شکارچیان در هنر ماقبل تاریخ به تصویر کشیده شده‌اند، اما نمی‌توان دانست که آیا شکارچیان به دنبال طعمه‌های خود از روی نیاز شدید یا با رها کردن شادی‌بخش ورزشکاران بودند. با این حال، از شواهد غنی ادبی و شمایل نگاری تمام تمدن‌های باستانی مسلم است که شکار به زودی به خودی خود به یک هدف تبدیل شد.

شواهد باستان‌شناسی همچنین نشان می‌دهد که بازی‌های توپ در میان مردمان باستانی مانند چینی‌ها و آزتک‌ها متفاوت بوده است. اگر بازی‌های با توپ به‌جای اجراهای آیینی غیررقابتی، مسابقه بودند، مانندبازی فوتبال ژاپنکمری، این ورزش‌ها دقیق‌ترین تعریف از ورزش باستانی بودند.

این که نمی‌توان به سادگی فرض کرد که آن‌ها مسابقه بوده‌اند، از شواهد ارائه شده توسط دوران باستان یونان و روم روشن است، که نشان می‌دهد بازی‌های با توپ در بیشتر موارد سرگرمی‌های بازیگوشی مانند مواردی بود که توسط جالینوس پزشک یونانی در قرن دوم پس از میلاد برای سلامتی توصیه شده بود.

ورزش‌های سنتی آفریقا

بعید است که فتح اسلامی در قرن هفتم آفریقای شمالی به طور اساسی ورزش‌های سنتی منطقه را تغییر داده باشد. تا زمانی که جنگ‌ها با تیر و کمان انجام می‌شد، مسابقات تیراندازی با کمان همچنان به عنوان نمایشی از قدرت آماده عمل می‌کرد. حضرت محمد مخصوصاً مسابقات اسب دوانی را مجاز دانسته بود و جغرافیا حکم می‌کرد که مردان هم با شتر مسابقه دهند و هم با اسب.

تنوع فرهنگی در میان سیاهپوستان آفریقایی بسیار بیشتر از مردم عرب ساحل شمالی بود. بازی با توپ نادر بود، اما کشتی از هر نوعی در همه جا وجود داشت. اشکال و کارکردهای کشتی از قبیله‌ای به قبیله دیگر متفاوت بود. برای نوبای جنوب سودان، مسابقات تشریفاتی، که بدن مردان برای آن به طور دقیق تزئین شده و همچنین به دقت آموزش داده شده بود، منبع اصلی موقعیت و اعتبار مرد بود.

تونسی‌ها از جمله مردمی بودند که مسابقات بین زنان را برگزار می‌کردند. در میان مردمان مختلف جنوب صحرای آفریقا، مسابقات کشتی راهی برای جشن گرفتن یا تشویق نمادین باروری انسان و باروری زمین بود.

ورزش‌های سنتی آسیایی

مانند تمدن‌های بسیار تکامل یافته‌ای که آن‌ها بخشی از آن هستند، ورزش‌های سنتی آسیا باستانی و متنوع هستند. مسابقات هرگز به آن سادگی که به نظر می‌رسید نبودند. از خاورمیانه اسلامی در سراسر شبه قاره هند گرفته تا چین و ژاپن، کشتی گیران عمدتاً اما نه منحصراً مرد ارزش‌های فرهنگ خود را تجسم و اجرا می‌کردند.

قدرت کشتی گیر همیشه بیشتر از یک بیانیه شخصی بود. بیشتر اوقات، مردانی که زور می‌زدند و تلاش می‌کردند، خود را درگیر یک تلاش مذهبی می‌دانستند. دعاها، عبادات و آداب طهارت برای قرن‌ها جنبه مهمی از مبارزات تن به تن کشتی گیران اسلامی بود. ترکیب مهارت‌های کشتی گیر با یک شاعر عارف غیرعادی نبود. در واقع، محمود خوارزمی پهلوان ایرانی (کشتی گیر آیینی) مشهور قرن چهاردهم هر دو بود.

نمونه‌ای از مکان ورزش در یک بافت مذهبی، تماشای ۵۰ ترک تنومند بود که در سال ۱۵۸۲ در استانبول برای جشن ختنه پسر مراد سوم کشتی گرفتند. هنگامی که کشتی گیران هندی به آخارا (سالن ورزشی) می‌پیوندند، خود را متعهد به جستجوی یک زندگی مقدس می‌کنند. آن‌ها در مبارزه با آلودگی رژیم غذایی، عادات جنسی، تنفس و حتی ادرار و مدفوع خود را به شدت کنترل می‌کنند.

ورزش‌های دنیای مدیترانه باستان

مصر

ورزش بدون شک در مصر باستان رایج بود، جایی که فراعنه از قدرت شکار و نمایش قدرت و مهارت در تیراندازی با کمان برای نشان دادن آمادگی خود برای حکومت استفاده می‌کردند. در چنین نمایشگاه‌هایی، فراعنه‌ای مانند آمنهوتپ دوم (حکومت ۱۴۲۶ تا ۱۴۰۰ پیش از میلاد ) هرگز با هیچ‌کس دیگری رقابت نکردند، دلیلی وجود دارد که گمان کنیم دستاوردهای خارق‌العاده آن‌ها داستان‌های نویسندگان بوده است.

با این وجود، مصری‌هایی که کمتر ادعای پهلوانی داشتند، به بازی‌های توپ و دعوا می‌پرداختند. در نقاشی‌هایی که در بنی حسن، در مقبره‌ای متعلق به پادشاهی میانه (۱۹۳۸-حدود ۱۶۳۰ قبل از میلاد ) یافت شده است، مطالعاتی بر روی ۴۰۶ جفت کشتی‌گیر انجام شده است که مهارت آن‌ها را نشان می‌دهد.

کرت و یونان

از آنجایی که خط مینوی هنوز محققان را گیج می‌کند، مشخص نیست که تصاویر پسران و دختران کرت که مهارت‌های آکروباتیک خود را در برابر گاو نر آزمایش می‌کنند، ورزش، مراسم مذهبی یا هر دو را به تصویر می‌کشد. شواهدی از یونان نشان می‌دهد که شاهکارهای کرتی‌ها هم ورزشی و هم آیینی بوده‌اند، جایی که ورزش‌ها قبل از ظهور ورزش‌های مدرن، اهمیت فرهنگی داشتند.

 انگیزه‌های سکولار و مذهبی در اولین گزارش ورزشی گسترده تاریخ که در کتاب XXIII هومر یافت می‌شود، آمیخته می‌شود.  اودیسه توسط فایاسی‌ها به چالش کشیده شد تا توانایی خود را به عنوان یک ورزشکار نشان دهد. به طور کلی، فرهنگ یونانی شامل ورزش‌های مذهبی مانند بازی‌های المپیک برای بزرگداشت زئوس و مسابقات سکولار بود.

سخن پایانی

امیدواریم که از خواندن این مقاله لذت کافی را برده باشید. اگر این مقاله را دوست داشتید آن را با دوستان و آشنایان خود به اشتراک بگذارید.