بیماری های رایجی که بعد از شنا در استخر شایع اند کدامند؟

هنگامی که هوا شروع به گرم شدن می کند اکثر افراد به فکر رفتن به استخر و شنا نمودن در آب می افتند تا بتوانند با استفاده از این روش گرمای بدن خود را کاهش دهند. شنا کردن در آب علاوه بر کاهش گرمای بدن می تواند خطر ابتلا به بیماری های مزمن را کاهش دهد اما در بسیاری از اوقات نیز برعکس عمل می کند چرا که حدود هفتاد درصد مواقع هنگام شنا کردن و استفاده نمودن از استخرهای شنا بیماری هایی از طریق آب استخر به بدن انتقال می یابند که این بیماری ها بیشتر در گوش، چشم، دستگاه تنفسی، عفونت های جلدی، گوارش و مجاری ادرار را درگیر خود می کنند. این نوع بیماری ها اغلب اوقات در شرایط اپیدمیولوژیک یعنی زمانی که آب استخر گند زدایی نشود و یا مواد گند زدایی نتوانند اثری بر روی آب بگذارند ایجاد می شوند. از موثرترین عواملی که می تواند شنا گران را تهدید کند می توان به باکتری ها، ویروس ها، کپک ها و پروتوزوآها اشاره نمود چرا که این عوامل اصلی ترین دلایل بروز بیماری های مختلف هستند و همواره در استخرها، دریاچه ها، استخرهای گرمایی یا همان استخرهای آب گرم، رودخانه ها و چشمه های آب گرم شناور می باشند. این نوع ویروس و باکتری ها اغلب از طریق انتشار تصادفی مواد مدفوع، بدن همچون بزاق و مخاط یا خود پوست به درون آب راه پیدا می کنند یا به عبارت دیگر وارد آب استخر می شوند چرا که ویروس ها قادر به تکثیر در خارج از محیط نیستند از این رو وجود ویروس در آب استخر نمایانگر مستقیم توسط شنا گران است. یکی دیگر از خطرهایی که در استخر شنا گران را تهدید می کند ایجاد عفونت است چرا که استخرها در انتقال عفونت نقش بسیار موثری دارند و عفونی بودن آب استخر در بسیاری از اوقات به دلیل ضد عفونی نکردن آب است. در استخرهای آب بیماری ها و میکروب هایی وجود دارد که این بیماری ها بر روی سایر اعضای بدن تاثیر منفی می گذارند و به ترتیب عبارتند از:

اسهال:

اسهال نوعی بیماری عفونی شایع در دستگاه گوارشی است که عامل اصلی ایجاد آن انگلی به نام کریپتوسپوریدیوم می باشد. این نوع انگل در برابر کلر آب استخر بسیار مقاوم بوده و قادر به چندین روز زندگی کردن در آب استخر است. انگل کریپتوسپوریدیوم از طریق مدفوع خارج شده از بدن شنا گران آلوده به آب انتقال می یابد و اگر به بدن شناگری دیگر منتقل شوند به مدت دو هفته آن فرد را درگیر خود می کنند یا به عبارت دیگر فرد درگیر شده به مدت دو هفته از اسهال رنج می برد. این نوع انگل از طریق بلعیدن آب استخر به درون بدن منتقل می شود و بیشتر کودکان، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف است را درگیر خود می کند. برای جلوگیری از بروز این بیماری عفونی توصیه می شود که در زمان اسهال به هیچ وجه از استخرهای شنا استفاده نکنید، قبل از شنا حتما دوش بگیرید و به هیچ وجه اقدام به بلعیدن آب استخر نکنید.

اوتیت خارجی:

اوتیت خارجی نوعی بیماری گوش خارجی است که دارای علائمی از جمله قرمزی و التهاب گوش‌، خروج چرک از گوش، خارش و احساس درد هنگام فشار دادن گوش می باشد. این نوع بیماری هنگامی رخ می دهد که آب استخر برای مدت طولانی در مجرای گوش شما باقی بماند و ویروس های موجود در آب شروع به تکثیر در گوش نمایند از این رو توصیه می گردد که هنگام شنا کردن از درپوش های گوش استفاده کنید و پس از شنا کردن گوش های خود را با استفاده از حوله خشک کنید اگر پس از خشک نمودن گوش هایتان همواره احساس می کنید که آب در گوشتان وجود دارد از سشوار برای خشک کردن آب درون گوش کمک بگیرید.

عفونت پوست پا:

یکی دیگر از بیماری هایی که ممکن است پس از شنا کردن در بدن ایجاد شود عفونت پوست پا است که نوعی عفونت قارچی می باشد. این نوع بیماری در بین ورزشکاران نیز بسیار شایع است و در اثر تماس با شخص مبتلا شده یا لمس وسایل آلوده ای نظیر دوش، رخت کن، حوله، لباس، دمپایی، کفش و اطراف استخر به وجود می آید چرا که قارچ ها در محیط های گرم و مرطوب شروع به رشد می کنند. شایان ذکر است که این نوع عفونت در صورت درمان نشدن به شیوه صحیح، مکررا عود می کند از این رو باید با استفاده از کرم های تجویزی توسط پزشک و مصرف برخی مواد خوراکی آن را درمان نمود. برای پیشگیری از مبتلا شدن به عفونت پوست پا باید به صورت مرتب ناخن ها را کوتاه کرد، با پای برهنه وارد استخر نشد و از دمپایی تمیز استفاده کرد و نقاط آسیب دیده پا را خشک و تمیز نگه داشت.

عفونت درماتیت یا راش های پوستی:

درماتیت نوعی بیماری عفونی است که می تواند ناشی از میکروب سودوموناس آئروژینوزا می باشد. این نوع میکروب تمایل به رشد در محیط های مرطوب را دارد و بعد از تماس مستقیم پوست با آب آلوده رخ می دهد البته فورا خود را نشان نمی دهد بلکه به مرور و ذره ذره پس از گذشت چند روز نمایان می گردد. نام دیگر عفونت درماتیت، راش پوستی وان آب گرم است. از علائم بروز این نوع عفونت پوستی می توان به تاول های چرکی در پیازهای مو، ورم، خارش و قرمزی پوست اشاره نمود. برای پیشگیری از ابتلا به این نوع عفونت باید پس از شنا کردن بلافاصله لباس های شنا را بشویید و حتما دوش بگیرید به علاوه تمامی قسمت های بدن را نیز با استفاده صابون در حمام شست و شو دهید.

بروز زگیل های مبتذل:

به طور معمول ده درصد از افرادی که به استخر می روند دارای نوعی بیماری پا به نام زگیل هستند که علت اصلی ابتلای سایر افراد در استخر به این نوع بیماری استفاده نکردن از کفش تمیز در خارج آب است و یکی از راه های درمان آن استفاده از کرم های سالیسیلیک اسید می باشد.

قرمز شدن چشم ها:

ممکن است بسیار از افراد پس از شنا کردن در استخر و خروج از آب شاهد قرمزی چشم های خود باشند. این عارضه به دلیل وجود کلر در آب نیست بلکه ناشی از ترکیب مواد شیمیایی موجود در آب استخر با ادرار، عرق و آلودگی های بدن است که سبب تشکیل کلرامین می گردد که بوی بسیار شدیدی دارد و علت بوی شدید آن به هم خوردن تعادل مواد شیمیایی موجود در آب و ترکیب کلر با مایعات کثیفی موجود در آب است.

بیماری لژیونر:

این نوع بیماری توسط باکتری لژیونلا ایجاد می شود و در صورت ورود به بدن پس از گذشت دو الی ده روز خود را نمایان می سازد. این بیماری سبب بروز سینه پهلوی شدید و عفونت تنفسی خفیف به نام تب پونتیاک می گردد که علائمی از جمله: لرز، تب شدید، سردرد و درد عضلانی دارد.

هپاتیت:

ویروس هپاتیت آ که در بروز بیماری های کبدی تاثیر بسزایی دارد نوعی ویروس است که در آب و غذای آلوده زندگی می کند. هنگامی که مقداری از غذا و یا آب آلوده به این ویروس را ببلعید ویروس وارد بدن خواهد شد و پس از گذشت چند هفته خود را با بروز علائمی همچون درد در بالای سمت راست شکم، احساس خستگی، حالت تهوع ناگهانی و استفراغ نمایان می سازد از این رو توصیه می گردد که از بلعیدن آب استخر و آب سایر مکان های عمومی نظیر آب چشمه آب دریا و غیره به شدت پرهیز کنید.

بیماری مشابه به مسمومیت غذایی:

یکی دیگر از باکتری‌ هایی که آب استخر را آلوده می کند ای کولای نام دارد. این نوع باکتری سبب ایجاد مسمومیت غذایی می گردد و از طریق مدفوع شنا گران وارد آب می شود. اکثر گونه های باکتری ای کولای بی خطر هستند اما برخی از گونه های آن سبب ایجاد دل درد و اسهال می گردند. شایان ذکر است که این باکتری یک الی دو روز بعد از وارد شدن به بدن خود را نمایان می سازد.

میکروب های شایع شیگلا و نورو:

طبق تحقیقات علمی هر انسان بالغی در هر زمان معینی حدود ۱۴ گرم مدفوع بر روی مقعد خود دارد که این میزان مدفوع وارد شدن به درون آب استخر با آب حل می شود و همین امر سبب بروز بیماری هایی همچون اسهال می گردد. ویروس های شیگلا و نورو از طریق مدفوع باقیمانده بر روی مقعد وارد آب می شوند و علاوه بر استخر در آب چشمه ها رودخانه ها و دریاچه ها وجود دارد. ویروس نورو بسیار مسری است و در صورت ورود به درون بدن انسان سبب بروز استفراغ شدید و اسهال به مدت یک الی سه روز می گردد که همین امر سبب از دست رفتن آب بدن فرد مبتلا شده می گردد. ویروس شیگلا نیز در بروز اسهال خونی، تب و دل درد نقش بسزایی دارد اما همانند ویروس نورو خطرناک و مسری نیست و در اغلب اوقات فرد درگیر شده به این نوع ویروس بدون نیاز به درمان بهبود می یابد.

سخن پایانی

به طور کلی آب استخر از درصد آلودگی بالایی برخوردار می باشد و همواره می تواند سبب بروز بیماری های بسیاری گردد از این رو توصیه می گردد که تا حد امکان از شنا کردن در آب استخر پرهیز کنید و در صورت شنا کردن، تمامی موارد بهداشتی گفته شده را رعایت نمایید تا از خطر مبتلا شدن به بیماری های گفته شده در امان بمانید.