گریه کردن چه تاثیری بر روی پوست می گذارد؟

گریه کردن فرآیندی معمولی است که در ۹۰ درصد اوقات به دلیل احساسات درونی همچون استرس، غم و اندوه، خجالت، ترس، هیجان، افسردگی، عصبانیت و خشمگینی به وجود می آید و در بسیاری از اوقات نیز علل اصلی بروز آن تغییرات هورمونی زنان همچون بارداری، یائسگی و یا عادت ماهیانه است. گریه کردن برای بدن و ذهن مفید است و در بسیاری از اوقات سبب رسیدن به آرامش درونی می شود. گریه ای که از روی احساس باشد سبب تنظیم هورمون های استرس می گردد و تمامی این هورمون ها از جمله هورمون کورتیزول را توسط قطره های اشک از چشم ها خارج می کند و همین امر موجب متعادل شدن هورمون ها می گردد. از آنجایی که گریه کردن از احساسات (چه مثبت و چه منفی) و تغییرات هورمونی (در بانوان) سرچشمه می گیرد پس نمی تواند بر روی پوست اثر منفی بگذارد و موجب چروکیده شدن آن گردد چرا که سبب تخلیه ناراحتی و رسیدن به آرامش درونی می گردد.

اما غم، اندوه، عصبانیت و اضطراب ناشی از گریه کردن بر روی پوست اثر منفی می گذارد و سبب بروز چین و چروک بر روی پوست می شود از این رو افرادی که به دلیل وجود افسردگی، ناراحتی و یا عصبی بودن زیاد گریه می کنند پس از مدتی میزان کلاژن سازی پوستشان کاهش می یابد و پوستشان همواره حالت ارتجاعی اولیه خود را از دست داده و دچار شلی و افتادگی می گردد. به طور کلی گریه کردن زیاد آثار مثبت و خوبی را به همراه ندارد چرا که قطره های اشک دارای نمک هستند و در صورت اشک ریختن بسیار نمک آن پوست زیر چشم را تحریک کرده و موجب پدیدار شدن خطوط ریز و درشت در آن قسمت می شود اما گاهی این قطرات اشک تاثیرات مثبتی از جمله خشک نمودن چربی اضافه پوست (در صورتی مفید است که پوست چرب باشد)، از بین بردن تنش ها و رفع میکروب ها دارند البته شایان ذکر است که زیاده روی در اشک ریختن همواره آسیب های جبران ناپذیری برای پوست به دنبال داشته و در بسیاری از اوقات نیز سبب خشک شدن آب چشم ها می گردد که بروز این عارضه به راحتی قابل درمان نیست و در اکثر مواقع عوارضی همچون: تاری دید، بروز قرمزی، احساس درد، سوزش و خارش را به دنبال دارد.

مواد سازنده اشک

اشک حاوی ۵ ماده مهم است، آب ، چربی ، مخاط ، پروتئین و در نهایت نمک که هر کدام را به صورت تک تک برای شما شرح خواهیم داد تا با هر مورد بیشتر آشنا شوید.

1. آب: آب موجود در اشک همواره چشم ها را مرطوب می نماید و به حفظ این رطوبت کمک می کند.
2. چربی: چربی موجود در اشک سبب نگه داشتن اشک در چشم ها و جلوگیری از بخار شدن آن می گردد به علاوه سطح چشم ها را نیز چرب می نماید.
3. مخاط: این ماده وظیفه پخش کردن اشک روی سطح چشم به طور یکنواخت را دارد.
4. پروتئین ها و آنتی بادی ها: این مواد چشم ها را در برابر عفونت ها مقاوم می سازند و از آنها محافظت می کنند.
5. نمک: وجود نمک در اشک به حفظ بافت های ظریف چشم ها کمک می کند.

انواع اشک

اشک ها به سه دسته تقسیم می شوند که هر کدام وظیفه خاص خود را دارند و عبارتند از:

۱: اشک پایه:

این نوع اشک سرشار از چربی، مخاط، نمک و آب است که وظیفه اصلی آن مبارزه با انواع عفونت های چشمی است. چربی موجود در اشک پایه سبب نگه داشتن اشک در جای خود می شود و از تبخیر و سرازیر شدن آن جلوگیری می نماید. این نوع اشک به طور معمول هنگام پلک زدن بر روی تمامی سطوح چشم به طور یکنواخت پخش می گردد.

۲: اشک تحریک کننده، رفلاکس یا واکنشی:

این نوع اشک که در اثر یک ماده تحریک کننده به وجود می آید، وظیفه شست و شو دادن چشم ها و از بین بردن محرک (ماده تحریک کننده )را به عهده دارد. از علل های بروز این نوع اشک می توان به: کندن پوست پیاز، استفراغ کردن و ورود گرد و خاک به درون چشم ها اشاره نمود. بهتر است بدانید که اشک رفلاکس از غدد زیر ابرو ایجاد می شود.

۳: اشک روحی یا عاطفی:

این نوع اشک به دلیل نوسانات روحی یا عاطفی همچون غم، ناراحتی، خشم، شادی و یا عصبانیت ایجاد می شود. از آنجایی که اشک روحی از احساسات درونی سرچشمه می گیرد پس سرشار از هورمون های استرس از جمله کورتیزول و مسکن های طبیعی است. شایان ذکر است که علاوه بر انسان بسیاری از حیوانات نیز از این نوع اشک برخوردارند.

دلایل اصلی آسیب رسیدن به پوست در هنگام گریه کردن

همانطور که گفته شد گریه کردن اثر چندانی بر روی تخریب پوست ندارد بلکه این هیجانات و احساس های درونی منفی است که بر روی پوست اثر منفی می گذارند و به آن صدمه می زنند، این احساسات عبارتند از:

۱: عصبانیت:

عصبانیت یک نوع احساس درونی است که همواره از عصبی بودن سر چشمه می گیرد و با خشم بسیار همراه است. عصبانیت تاثیرات مخرب بسیاری بر روی پوست از جمله: بروز چین و چروک و لک های تیره می گذارد از این رو اشکی که با عصبانیت و خشم همراه است همواره سبب انقباض عضلات صورت و در نتیجه چروکیده و شل شدن عضلات می گردد به علاوه در صورت نگه داشتن این نوع اشک نیز عارضه هایی همچون آکنه، کهیر، اگزما و زگیل بر روی پوست بروز می دهند.

۲: افسردگی:

افسردگی نوعی بیماری روانی است که همواره سبب ایجاد هورمونی به نام کورتیزول در خون می گردد که این هورمون در صورت تولید بسیار، رفته رفته سبب تغییر رنگدانه های پوستی، ایجاد اختلال در خواب، بروز چین و چروک، اضافه وزن و ریزش مو می گردد. این بیماری مادامی که رخ می دهد شخص به ناچار به دلیل اوضاع بد روحی شروع به گریه کردن می کند که این اشک ریختن عوارضی از جمله بروز آکنه، تغییر رنگ پوست (رنگ پریدگی) و پف کردن چشم ها را به دنبال دارد.

۳: خجالت:

خجالت نیز یک احساس درونی همانند سایر احساسات درونی است با این تفاوت که همه افراد در طول زندگی خود آن را در موقعیت های مختلف تجربه خواهند کرد. اشکی که در اثر خجالت از چشم ها لبریز می شود از عبور جریان خون به عضلات صورت جلوگیری می کند و میزان آنزیم پوست را کاهش می دهد به علاوه تمامی سلول های پوستی را ضعیف می کند که همین امر سبب آسیب رسیدن به پوست و جلوگیری از ترمیم آن می گردد.

۴: استرس:

استرس نیز همانند افسردگی سبب تولید هورمون کورتیزول در بدن می گردد که همین امر سبب کدر شدن رنگ پوست، بروز جوش و آکنه به دلیل مسدود کردن منافذ باز پوستی، توقف کلاژن سازی پوست و از بین رفتن کلاژن های موجود آن، بروز کهیر و برجستگی های (بثورات) قرمز رنگ، جلوگیری از فرایند خود ترمیمی پوست (توقف بازسازی پوست)، از بین رفتن الاستین پوست و خاصیت ارتجاعی آن می گردد. اشک ناشی از استرس تمامی چربی های موجود بر روی پوست را از بین می برد و مانع از ایجاد مجدد این چربی های محافظتی می گردد به علاوه با تبخیر مایعات موجود در سطح پوست به دلیل نبود چربی، سطح پوست را به شدت خشک و پوسته پوسته می سازد که همین امر بستر ایجاد بیماری هایی همچون پسوریازیس و اگزما را فراهم می آورد.

تاثیرات گریه کردن بر روی پوست

همانگونه که گفته شد گریه کردن در حد نرمال علاوه بر نداشتن اثر منفی بر روی پوست می تواند برای سلامت روح و روان بسیار مفید باشد چرا که سبب رسیدن به آرامش درونی و تخلیه روحی می گردد اما در صورتی که در اشک ریزی زیاده روی گردد قطعا اثرات جبران ناپذیری برای پوست به ارمغان خواهد آورد. مهمترین اثرات گریه کردن در حد طبیعی و نرمال عبارتند از:

۱: کاهش استرس:

همانگونه که قبل تر هم اشاره شد استرس خود به تنهایی اثرات مخرب بسیاری بر روی جسم، روح، روان و پوست فرد می گذارد. اشک ریختن در هنگام رخ دادن این حالت درونی سبب خروج هورمون مخرب کورتیزول (هورمون استرس) می گردد که همین امر موجب کاهش استرس، تسکین دادن و دور نمودن آن از بدن می گردد. شایان ذکر است که اشک ناشی از استرس تا حدودی جهت کاهش آن مفید است و در صورت عبور از حد نرمال و زیاده روی به پوست صدمه می زند.

۲: از بین بردن میکروب های موجود بر روی پوست:

اشک ریختن می تواند باکتری ها و میکروب های موجود بر روی پوست را از بین ببرد چرا که دارای خاصیت ضد باکتریایی است و همواره از پوست در برابر میکروب های مضر محافظت نماید.

۳: ایجاد حس خوب:

یکی دیگر از فواید گریه کردن (در حد نرمال) برای بدن، آزاد شدن و تولید انتقال دهنده های عصبی همچون هورمون اکسی توسین است که در تسکین درد و ایجاد حس خوب نقش بسزایی دارند.

سخن پایانی

به طور کلی اشک ریختن هیچگونه تاثیر مضری بر روی پوست ندارد بلکه تاثیرات مثبتی بر روی روح و روان دارد اما علل های اشک ریختن (هیجانات و احساسات بد) بر روی پوست اثر مضر می گذارند چرا که سبب انقباض عضله های صورت و در نتیجه افتادگی پوست می گردند.