روز جهانی زبان چینی 31 فروردین 1402

روز جهانی زبان چینی را می‌توان به عنوان یکی از خاطره انگیزترین روزهای تاریخ در جهان دانست. زبان چینی یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل است. در فوریه ۲۰۱۰، سازمان ملل متحد شش روز زبان را برای جشن گرفتن چند زبانگی و تنوع فرهنگی و همچنین ترویج استفاده برابر از هر شش زبان رسمی در سراسر سازمان ایجاد کرد.

این روزها همچنین برای افزایش آگاهی و احترام به تاریخ، فرهنگ و دستاوردهای هر یک از شش زبان کاری در میان جامعه سازمان ملل ایجاد شد. ایجاد این روزها بخشی از روز جهانی زبان مادری در سال ۲۰۱۰ بود. علاوه بر چینی، روزهایی وجود دارد که به زبان‌های روسی، انگلیسی، عربی، فرانسوی و اسپانیایی احترام می گذارند. ما در این مقاله از سایت ایبک قصد داریم تا شما را با زبان چینی و روز زبان چینی آشنا نماییم. با ما تا پایان این مقاله جذاب همراه باشید.

تاریخچه روز جهانی زبان چینی

زبان چینی یکی از رایج‌‌ترین زبان‌های دنیا است. این زبان دومین اقتصاد بزرگ جهان است. بنابراین، افراد زیادی از کشورهای در حال توسعه در حال یادگیری این زبان هستند. این زبان دارای میراث بسیار غنی است که هزاران سال در جهان وجود داشته است. روز زبان چینی روزی خاص در جهان تلقی می‌شود.

چینی یکی از زبان‌های رسمی سازمان ملل است. برای ارج نهادن به این زبان، سازمان ملل هر سال روز زبان چینی را در ۲۰ آوریل برگزار می‌کند. در ابتدا، در سال ۲۰۱۰ برای تقویت چندزبانگی و تنوع فرهنگی جشن گرفته شد. علاوه بر این، سازمان ملل متحد خواستار ترویج استفاده برابر از تمام شش زبان رسمی خود که انگلیسی، عربی، چینی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی هستند، بود. اولین روز زبان چینی سازمان ملل در ۱۲ نوامبر ۲۰۱۰ جشن گرفته شد، اما در سال ۲۰۱۱، این تاریخ به ۲۰ آوریل تغییر یافت.

گویو ششمین اصطلاح خورشیدی از ۲۴ اصطلاح خورشیدی در تقویم‌های آسیای شرقی است که به عنوان روز جشن زبان چینی انتخاب شده است. این روز برای ادای احترام به Cangjie جشن گرفته می‌شود. او مردی بسیار شاخص در تاریخ امپراتور زرد است و اعتبار اختراع حروف چینی نیز به او تعلق دارد. می‌گفتند وقتی ارواح و خدایان گریستند، گویو از آسمان بارید. از آن زمان به بعد مردم چین شروع به جشن گرفتن این روز کردند.

روز جهانی زبان چینی در سازمان ملل

آیا می‌دانستید که زبان چینی در سال ۱۹۴۶ زبان رسمی ایالات متحده شد؟ قبل از این زمان، زبان چینی در کارهای سازمان ملل زیاد استفاده نمی‌شد. مردم زمانی شروع به استفاده از این زبان کردند که حقوق قانونی در سال ۱۹۷۱ توسط سازمان ملل به مردم جمهوری چین داده شد. در سال ۱۹۷۳ مجمع عمومی زبان چینی را زبان کاری در نظر گرفت و در سال ۱۹۷۴ شورای سازمان ملل نیز همین موضوع را دنبال کرد. در حال حاضر در تمامی دفاتر سازمان ملل به زبان چینی صحبت می‌شود.

دو شکل متفاوت از زبان چینی

مردم زبان چینی را به دو صورت ساده و سنتی می‌نویسند. به دلیل پیچیدگی این زبان، دولت چین در دهه ۱۹۵۰ سعی در ساده سازی حروف آن داشت. آن‌ها این کار را برای آسان کردن زبان چینی انجام دادند. آن‌ها فکر می‌کنند با این کار می‌توانند نرخ باسوادی ملت را بهبود بخشند که در مقابل وضعیت اقتصادی کشور را افزایش می‌دهد. در چین، مردم از چینی ساده شده استفاده می‌کنند در حالی که در هنگ کنگ و تایوان مردم از چینی سنتی استفاده می‌کنند.

اشکال گفتاری زبان چینی

ماندارین گویش اصلی است که در مدارس چین تدریس می‌شود. همچنین تمامی برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی به این زبان انجام می‌شود. از سوی دیگر، کانتونی در ماکائو، هنگ کنگ و استان گوانگدونگ و جنوب چین صحبت می‌شود.

اگر می‌خواهید با چین تجارت کنید و به دنبال خدمات ترجمه و ترجمه چینی هستید، این عوامل را در نظر بگیرید. علاوه بر این، باید منطقه‌ای که در آن صحبت می‌شود را بررسی کنید. نسل قدیمی چینی که در ایالات متحده زندگی می‌کنند، ساکنان جنوب شرقی آسیا به همراه دنیای غرب به زبان کانتونی صحبت می‌کنند. برعکس، ماندارین زبان چینی زبانان جدید است. مردم چین در خارج از کشور به گویش دیگری از زبان چینی هوکین صحبت می‌کنند.

چگونه روز زبان چینی سازمان ملل جشن گرفته می‌شود؟

سازمان ملل و سازمان آن روز زبان چینی را با سازماندهی رویدادهای مختلف جشن می‌گیرند. در این رویدادها، آن‌ها به میراث و تاریخ غنی این زبان شگفت انگیز می‌پردازند. سمینارها و کارگاه‌هایی نیز برای تجلیل از نویسندگان، شاعران و خوشنویسان مشهور چینی برگزار می‌شود. علاوه بر آن، نمایشگاه‌های خوشنویسی و کنسرت‌های موسیقی در سراسر جهان برگزار می‌شود. نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که در این روز تعطیل رسمی وجود ندارد. کلیه سازمان‌های دولتی و مدارس طبق روال عادی باز هستند.

تاریخ روز جهانی زبان چینی در تقویم

سازمان ملل روز زبان چینی را به عنوان وسیله‌ای برای ترویج چندزبانگی و تنوع فرهنگی در سازمان جشن می‌گیرد. این روز در مجموع یکی از شش روز زبان است. هدف آن تقویت استفاده از زبان چینی است که از سال ۱۹۴۶ یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل بوده است، اما از دهه هفتاد به طور گسترده در این سازمان استفاده شده است.

روز زبان چینی در تقویم جهانی: ۲۰ آوریل ۲۰۲۳

روز زبان چینی در تقویم ایرانی: ۳۱ فروردین ۱۴۰۲

چند واقعیت در رابطه با زبان چینی

وقتی جهانیان چین را در نظر می‌گیرند، تمایل دارند به یک فرهنگ واحد فکر کنند. این هم در چین و هم در اکثر کشورها دور از واقعیت است. در اینجا چند حقیقت در مورد زبان چینی وجود دارد که به شما در درک فرهنگ غنی این کشور کمک می‌کند.

چینی قدیمی‌ترین زبان نوشتاری در جهان است

مردم جهان تمایل زیادی به دانستن تاریخچه چینی ماندارین ندارند. خوشنویسی استادانه به آن‌ها احساس بی سوادی می‌دهد و هرگز سعی نمی‌کنند حتی یک شخصیت را یاد بگیرند. احتمالاً شش هزار سال تاریخ‌ گویی اروپایی‌ها، آفریقای شمالی و عرب زبانان از هیروگلیف‌های مصر باستان برای الفبای خود استفاده می‌کردند و هنوز هم می‌توانستند برخی از معانی را ردیابی کنند.

نوشته چینی همین قدر قدیمی است. کتیبه‌هایی با حروف چینی در پوسته‌های لاک‌پشت پیدا شده‌اند که قدمت آن به سلسله شانگ باز می‌گردد، که قدمت آن به ۱۷۶۶ تا ۱۱۲۳ قبل از میلاد برمی‌گردد و ثابت می‌کند که زبان نوشتاری برای بیش از ۳۰۰۰ سال وجود داشته است. زبان نوشتاری چینی از نمادها یا نویسه‌های متمایز برای نشان دادن هر کلمه از واژگان استفاده می‌کند، این ویژگی در سیستم‌های نوشتاری اولیه مانند مصری مشترک است.

اکثریت قریب به اتفاق شخصیت‌ها به عنوان بازنمایی نمادین اصوات گفتاری شروع شدند و معنایی داشتند. با این حال، آثار روی کاغذ ساده شده است و به سختی می‌توان با تصویر اصلی مرتبط کرد.

حروف چینی مربوط به مفاهیم غیر فیزیکی معمولاً ترکیبی از کاراکترها هستند. یک فرهنگ لغت بزرگ چینی معمولاً حاوی حدود ۴۰۰۰۰ کاراکتر است. یک فرد عادی برای خواندن یک روزنامه باید حداقل ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ کاراکتر را تشخیص دهد. اگرچه سیستم نوشتاری در طول زمان به دلیل تغییرات اجتماعی، انقلاب‌ها و سیاست تکامل یافته است، اصول زبان چینی و شخصیت‌های آن اساساً یکسان باقی مانده است. گویش‌های چینی زیادی وجود دارد، اگرچه زبان نوشتاری به این شکل رایج ارتباط است.

چینی یک خانواده از زبان‌ها است

در چین، ما حدود هشت گروه زبانی مختلف را می‌یابیم که در مجموع صدها گویش و انواع آن‌ها را نشان می‌دهند، که در بیشتر موارد قابل درک متقابل نیستند. محققان از زبان چینی به عنوان خانواده‌ای از زبان‌ها صحبت می‌کنند، و آن را برابر با آنچه برای خانواده زبان‌های رومی رخ می‌دهد، یک زبان واحد می‌دانند (فرانسوی و اسپانیایی کاملاً متقابل قابل درک نیستند اگرچه بسیاری از کلمات مشابه هستند).

با این حال، با بیش از ۹۰۰ میلیون زبان مادری چینی استاندارد که به عنوان چینی ماندارین شناخته می‌شود، رایج‌ترین زبان چینی- تبتی در میان زبان‌های آسیایی است که در زمان سلسله مانچو در پکن رایج شد. از نظر جمعیت گویشوران، چینی زبانی از خانواده چینی- تبتی است که در چین، تایوان، مالزی و سایر بخش‌های آسیای جنوب شرقی و همچنین بسیاری از جوامع چینی حاضر در سراسر جهان صحبت می‌شود.

چینی و ژاپنی با هم مرتبط نیستند

جهانیان تمایل دارند چینی و ژاپنی را زبان‌های مشابه یا مرتبط بدانند. در واقع چینی و ژاپنی زبان‌های متفاوتی هستند. درست است، ژاپنی‌ها نویسه‌های بسیاری را از چینی‌های قدیمی به عاریت گرفته ‌ند، زیرا قرن‌ها پیش سیستم نوشتاری از چین توسعه یافته به ژاپن روستایی معرفی شد. تلفظ کاملاً متفاوت است، اما این امکان برای گویشوران هر دو زبان وجود دارد که در صورت نوشتن کاراکترهای مشترک، اطلاعاتی را مبادله کنند و سطح مشخصی از درک را داشته باشند.

چرا وقتی منظورشان چینی است به آن ماندارین می‌گویند؟

اقتباس گسترده‌ای در مورد منشاء اصطلاح ماندارین از کلمه هندی مانتری به معنای مشاور یا وزیر دولت سرچشمه می‌گیرد که سپس به کلمه مالزیایی مانتری منتقل شد. این کلمه مشابه، کلمه‌ای بود که سرانجام پرتغالی‌ها در تماس با چین پیدا کردند و به عنوان مانداریم اقتباس شد. از پرتغالی، به سرعت در سایر زبان‌های اروپایی جذب شد.

این کلمه به دلیل روابط تجاری چین و پرتغال در اوایل قرن هفدهم به واژگان پرتغالی راه یافت. بازرگانان پرتغالی فقط می‌توانستند با مقامات چینی دولت امپراتوری چین معامله کنند. به این ترتیب، جمعیت چین از انتشار آداب و رسوم خارجی محافظت می‌شد.

عشق به خانواده و اتحاد در فرهنگ چینی

طول عمر باورنکردنی زبان چینی به این معناست که ارزش‌های اساسی چینی، مانند عشق به خانواده و ملت، برای هزاران سال از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. درست همان‌طور که کنفوسیوس فیلسوف بزرگ چینی در مطالعات گذشته خود نظم و درک پیدا کرد، بسیاری از گروه‌های هنرمندان جوان چینی از تاریخ الهام می‌گیرند، زیرا در تلاش برای احیا و بازآفرینی گذشته درخشان خود هستند.

بسیاری از آن‌ها یک قطعه موسیقی را با تجسم مجدد موسیقی، همان‌طور که ۱۰۰۰ سال پیش بر اساس جزئیات نوشته شده در ادبیات چین باستان نواخته می‌شد، می‌سازند.

زبان چینی یک نماد فرهنگی است

زبان چینی نماد مهم و اثر فرهنگی تمدن چین است، با مفاهیم فرهنگی غنی آن. به عنوان مثال، حروف چینی که موضوع بسیاری از جشنواره‌ها است، از چمن و خورشید جدید اما سبز روی خط استخوان اوراکل تشکیل شده است.

حامل ارتباطات انسانی

زبان حامل ارتباطات انسانی، پل تعامل بین دولت‌ها و پیوند یادگیری متقابل میان تمدن‌ها است. زبان چینی به عنوان یکی از زبان‌های رسمی سازمان ملل متحد، نقش مهمی در ارتقای مبادلات و ارتباطات بین کشورهای جهان دارد.

زبان چینی دروازه‌ای به فرهنگ چینی فراهم می‌کند

همان‌طور که بیشتر و بیشتر افراد خارجی شروع به یادگیری زبان چینی می‌کنند، جهان درک بهتری از چین خواهد داشت. روز زبان چینی این تصور را به نمایش می‌گذارد که چین با نگرش بازتر جهان را در آغوش خواهد گرفت و با تمدن پویاتر خود به جهان کمک خواهد کرد.

در طول سال‌ها، زبان چینی سازمان ملل به پنجره مهمی برای درک فرهنگ چینی تبدیل شده است. این یک پلت فرم منحصر به فرد برای درک چین فراهم می‌کند، اما بیش از آن، تبادل زبان و فرهنگ را افزایش می‌دهد.

یادگیری متقابل در میان تمدن‌ها

علاوه بر این، مبادلات و یادگیری متقابل را در میان تمدن‌ها ترویج می‌کند، که مسیری ضروری به سوی جهانی بهتر است. این به طور خودکار زندگی خوبی را برای همه ایالت های سراسر جهان ایجاد می‌کند. ماموریت دائمی چین و ژنو و کل ایده تبدیل ۲۰ آوریل به عنوان روز زبان چینی، تقویت ارتباطات، درک همکاری با شرکای دیگر سازمان ملل و همکاری برای ساختن جهانی بهتر برای همه است.

سخن پایانی

امیدواریم که از خواندن این مقاله لذت کافی را برده باشید. اگر این مقاله را دوست داشتید آن را با دوستان و آشنایان خود به اشتراک بگذارید و با این کار خود از ما حمایت کنید.