چه شباهت و تفاوتی بین گال و اگزما وجود دارد؟

بیماری های گال و اگزما دارای علائم پوستی مشابهی چون خارش شدید، پوسته پوسته شدن، خشکی و لکه دار شدن پوست می باشند از این رو ممکن است افراد در تشخیص بیماری دچار شک و تردید گردند همچنین این دو بیماری در بین کودکان بسیار شایع تر می باشند. با وجود اینکه گال و اگزما بثورات ظاهری مشابهی دارند اما عوامل و درمان آن ها کاملا متفاوت است، گال یک بیماری مسری بوده و به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل می گردد و در اثر کنه های پوستی میکروسکوپی ایجاد می شود که زیر پوست قرار گرفته و تخم ریزی می کنند. گال را می توان به کمک مصرف دارو درمان نمود اما اگزما یک بیماری التهابی پوستی می باشد که دارای عوامل محیطی و ژنتیکی است و برخلاف گال مسری نبوده و به دیگران سرایت نمی کند اما تاکنون درمانی برای اگزما شناخته نشده است و تنها می توان آن را کنترل کرد.

گال چیست و چه علائمی دارد؟

گال یک بیماری پوستی است که به شدت مسری بوده و در اثر انگلی به نام هیره ایجاد می شود. این بیماری با خارش شدید همراه است که معمولا در طول شب خارش ها بیشتر می گردد، افراد مبتلا به این بیماری جوش های قرمز رنگی روی پوست خود مشاهده می کنند که این نقاط قرمز و جوش مانند توسط مسیرهایی نازک و غیر طبیعی به هم متصل می شوند و این یکی از راه های تشخیص بیماری گال می باشد. همچنین بثورات این بیماری شامل جوش یا لکه های چرکی می باشد که ممکن است به تاول تبدیل گردند، در مواردی که بیماری شدید باشد آن را گال پوسته ای می نامند که در این شرایط روی پوست یک پوسته ضخیم و خاکستری شکل می گیرد. با شروع درمان گال می توان نشانه های بهبودی را مشاهده نمود اما تا چند هفته پس از شروع درمان خارش و سوزش ناشی از بثورات ادامه دارد چرا که تخم ها و ضایعات کنه ها همچنان در زیر پوست باقی است و ممکن است تا زمانی که لایه های جدیدی از پوست ایجاد شود این علائم ادامه داشته باشد. علائم گال معمولا در نواحی زیر دیده می شوند.

• ناحیه تناسلی به خصوص باسن
• بازوها از جمله در ناحیه آرنج و مچ دست
• دست ها و در قسمت هایی چون اطراف ناخن ها و پوست بین انگشتان
• قسمتی از پوست که به آن جواهرات آویزان است.

اگزما چیست و چه علائمی دارد؟ 

اگزما که به آن درماتیت آتوپیک نیز گفته می شود یک بیماری التهابی پوستی است که در آن پوست دارای نواحی با خارش شدید، خشک و لکه دار می باشد. با وجود اینکه اگزما مسری نبوده اما درمانی برای آن شناخته نشده و تنها باید آن را کنترل نمود، افرادی که به این بیماری مبتلا هستند به صورت دوره ای بروز یا تشدید علائم بیماری را مشاهده می کنند همچنین ممکن است در برخی افراد این علائم با حساسیت های فصلی و آسم همراه گردد. اگزما در ابتدا با خشکی پوست، التهاب و قرمزی همراه است و ممکن است به شکل پوسته پوسته دیده شود و به مرور تاول های چرکی ایجاد شود، علائم اگزما سبب بروز خارش و درد می گردند و علائم آن بیشتر در نواحی زیر ظاهر می گردد.

• صورت
• دست و پا
• داخل آرنج ها
• پشت زانو

علت به وجود آمدن گال و اگزما 

همان طور که پیش از این بیان کردیم گال یک بیماری مسری بوده که کنه های پوستی عامل ایجاد کننده آن می باشند. در صورت تماس نزدیک با شخصی که مبتلا به گال است این بیماری منتقل می گردد، در واقع گال زمانی بروز می کند که کنه ای از روی پوست فرد بیمار به پوست شخص و یا توسط یک شی مشترک به فرد دیگر منتقل شود. برای انتقال این بیماری یک تماس نزدیک و طولانی مدت نیاز است مانند ارتباط بین والدین و فرزند که یک ارتباط نزدیک و همراه با نوازش و تماس فیزیکی می باشد، علاوه بر این گال از انسانی به انسان دیگر منتقل می شود و حیوانات خانگی آن را به انسان انتقال نمی دهند و در مکان هایی که تماس نزدیک بین افراد وجود دارد یکی از عوامل شایع بروز بیماری گال برای گروه های در معرض خطر می باشد.

برخلاف گال بیماری اگزما در اثر عوامل محیطی و ژنتیکی ایجاد می شود و واگیر نداشته و به دیگران منتقل نمی گردد. با وجود اینکه عوامل محیطی و ژنتیکی در بروز این بیماری دخیل می باشند اما پزشکان از اینکه واقعا چه عواملی ایجاد کننده اگزما هستند اطمینان کافی ندارند. تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده نشان می دهد وجود استعداد ژنتیکی در ابتلا افراد به اگزما تاثیر گذار است در واقع مبتلایان به اگزما استعداد ژنتیکی ابتلا به این بیماری را دارند و آلرژن ها و محرک ها می توانند سبب بروز التهاب پوستی گردند. اگزما درمان ندارد و زمانی که علائم بیماری فروکش می کند دوران بهبودی آن به شمار می آید و با شدت یافتن علائم اگزما بدتر می شود، به مرور زمان افراد مبتلا به این عارضه پوستی  عوامل تاثیر گذار در شدت گرفتن بیماری خود را شناسایی می کنند و با پرهیز از این محرک ها به کاهش علائم اگزما کمک می کنند. محرک های اگزما ممکن است شامل آلرژن ها، استرس و شرایط آب و هوایی باشد که شناخت این محرک ها در جلوگیری از شیوع بیماری بسیار موثر می باشد.

راه های تشخیص گال و اگزما 

با مراجعه فرد به پزشک و انجام معاینه فیزیکی توسط پزشک و نیز بررسی علائم شخص بیماری تشخیص داده می شود.

برای تشخیص اگزما پزشک پوست را معاینه می کند و وجود علائمی چون خشکی، بثورات، برجستگی ها و پوسته پوسته شدن را مورد بررسی قرار می دهد، همچنین پزشک پیش از آن که بیماری را اگزما تشخیص دهد از عدم وجود بیماری های پوستی مشابه مانند پسوریازیس، حساسیت های غذایی، عفونت های باکتریایی، قارچی و ویروسی اطمینان می یابد. تشخیص این مورد ممکن است به نمونه برداری پوستی، آزمایش خون و آزمایش حساسیت نیاز داشته باشد.

برای تشخیص گال می توان کنه، تخم مایت یا مدفوع کنه را از پوست برداشت و یا از طریق نمونه پوست از نواحی آسیب دیده و بررسی آن زیر میکروسکوپ بیماری را تشخیص داد. در صورتی که کنه، تخم یا مدفوعی یافت نشود پزشک جهت تشخیص گال به بررسی بثورات پوستی یا نمونه برداری پوست می پردازد.

درمان اگزما و گال 

با توجه به اینکه اگزما یک بیماری خود ایمنی است و گال در اثر نوعی انگل ایجاد می شود درمان آن ها متفاوت می باشد، برای درمان اگزما بیشتر تمرکز روی کنترل علائم می باشد حال در درمان گال هدف کشتن کنه ها و تخم های آن ها می باشد.

درمان اگزما

با روش های مختلفی می توان علائم اگزما را مدیریت نمود، در مواردی تنها مرطوب سازی پوست برای از بین رفتن علائم کافی است، برای مدیریت این بیماری معمولا از داروهای موضعی نظیر کورتیکوستروئیدها و آنتی بیوتیک ها استفاده می شود. اما در شرایطی که علائم بیماری شدیدتر باشد پزشک داروهای سیستمی چون کورتیکواستروئیدهای خوراکی، سرکوب کننده های سیستم ایمنی یا داروهای زیستی را تجویز می کند. همچنین رعایت برخی نکات مانند استفاده نکردن از محرک هایی چون صابون ها و لوسیون های حاوی رنگ و رایحه و حمام های کوتاه با آب ولرم به بهبود علائم اگزما کمک می کند. افراد مبتلا به اگزما پوست خود را لایه برداری نکنند و از شوینده های ملایم استفاده کنند و بعد از حمام از مرطوب کننده های پر چرب برای محبوس کردن رطوبت در پوست استفاده کنند.

درمان گال 

برخلاف اگزما که در آن علائم مدیریت می شود در گال با مصرف داروهای ضد انگل بیماری از بین می رود. هنگامی که یک نفر به گال مبتلا می گردد باید تمامی اعضای خانواده تحت درمان قرار گیرند، در بیشتر مواقع با استفاده از یک کرم پوستی گال درمان می شود. این کرم از گردن به پایین مورد استفاده قرار می گیرد که رایج ترین کرم برای گال پرمترین ۵ درصد می باشد، کرم را شب ها روی پوست می مالند و صبح باید شسته شود که در بیشتر مواقع بیماری از بین می رود اما در شرایط ماندگاری علائم ممکن است پزشک تکرار این درمان را تجویز نماید. همچنین در شرایطی که بیماری شدید است احتمال دارد پزشک یک داروی ضد انگل خوراکی به نام ایورمکتین را تجویز کند.

راه های پیشگیری از ابتلا به اگزما و گال 

افرادی که مستعد ابتلا به اگزما هستند با وجود اینکه با این بیماری روبه رو می شوند اما شناختن محرک ها و دوری از آن ها می تواند تا حد زیادی از شدت گرفتن علائم جلوگیری کند، با کمک موارد زیر می توانید از شیوع اگزما پیشگیری نمایید.

• مصرف آب زیاد
• دوری از استرس
• عدم خراشیدن پوست
• پوشیدن لباس های راحت و گشاد
• دوری از تغییرات شدید دما
• حمام کردن با آب ولرم
• استفاده از صابون های ملایم و محصولات بدون عطر

برای جلوگیری از شیوع گال از تماس پوست به پوست و استفاده از حوله مشترک اجتناب کنید و ملافه و سایر لباس ها را با آب داغ بشویید با این کار از گسترش بیماری جلوگیری به عمل می آید. با ظاهر شدن علائم گال در یکی از اعضای خانواده همه افراد جهت درمان به پزشک مراجعه کنند، همچنین کسانی که در مهدکودک، خانه سالمندان و بیمارستان ها کار می کنند و کسانی که دچار نقض ایمنی هستند بیشتر در معرض ابتلا به گال هستند از این رو به بروز علائم توجه داشته باشید و هرچه سریع تر به پزشک مراجعه نمایید.