بیماری پسوریازیس چیست | روش های مراقبت از بیماری پسوریازیس

بیماری پسوریازیس شایع نبوده ولی اشخاصی که با این بیماری درگیر می‌شوند دچار مشکلات عدیده ای خواهند شد. نام دیگر این بیماری صدفک یا صدف پوستی است که یک بیماری خود ایمنی می باشد. در بیماری پسوریازیس بدن بر علیه خود عمل خواهد کرد. این بیماری مزمن بوده و دائماً در حال رفت و آمد است. یعنی گاهی این بیماری وجود دارد و گاهی وجود ندارد. سلول های آسیب دیده و مرده پوست فرد، دائماً در حال ریزش بوده و سلول‌های جدید و سالم جایگزین آن خواهد شد. ولی در بیماری پسوریازیس به دلیل دستورات و سیگنال‌های اشتباهی که به سلول‌های پوستی رسیده می شود، سرعت تولید سلول ها از ریزش آن بیشتر است و به همین دلیل پوست فرد پوسته پوسته خواهد شد و ظاهری نامناسب ایجاد می کنند.

بیماری پسوریازیس ژنتیکی بوده و به هیچ وجه واگیردار و مسری نیست و دلیل آن هم به وراثت بر می گردد. به این صورت که از هنگام تولد در ژن شخص، این بیماری وجود دارد. البته نمی‌توان گفت که بروز آن قطعی است. بعضی از عوامل مثل استرس، الکل، سیگار، آب و هوا، آسیب‌های پوستی، داروهای خاص و عفونت ها می توانند این بیماری را نمایان کنند. با شروع درمان این بیماری، رشد سلول‌های پوست کاهش پیدا خواهد کرد.

بیماری خود ایمنی پسوریازیس

همانطور که گفتیم پسوریازیس یک بیماری ژنتیکی است که از نوع بیماری های خود ایمنی می باشد یعنی سیستم ایمنی بدن فرد به ارگان های بدن او حمله کرده و باعث تخریب می شود. بیماری های خود ایمنی تماماً سیستمیک هستند و فقط ۱۴ نوع از بیماری های خود ایمنی در پوست فرد بروز می‌کنند که یکی از آنها هم پسوریازیس است. در این بیماری به دلیل برخورد ایمنی لایه های پوست، فعالیت این لایه های افزایش پیدا می کند و عوارضی مثل درد، خارش و قرمزی در قسمت پوست ایجاد می کند. پسوریازیس انواع مختلفی دارد و حتماً باید در هنگام بروز این بیماری و مشاهده علائم آن، به پزشک مراجعه کنید.

درمان‌های خانگی در التیام بخشیدن این بیماری نقش زیادی دارد و بیماران مبتلا به این بیماری می توانند از روش های خانگی استفاده کنند.

پسوریازیس در چه قسمت های از پوست ظاهر می شود؟

همانطور که گفتیم پسوریازیس انواع مختلفی دارد و در نواحی مختلفی از پوست فرد ممکن است دیده شود. معمولاً این بیماری در این نواحی بروز می کند:

• پوست سر
• پشت زانوها
• آرنج ها
• چین ساعد
• انگشتان پا

یکی از نواحی که این بیماری در آنجا دیده می‌شود پوست سر است که به دلایل مختلفی ممکن است دچار عارضه پسوریازیس شود و مشکلات زیادی را هم برای شخص ایجاد کند.

انواع پسوریازیس

همانطور که گفتیم این بیماری انواع مختلفی داشته که با توجه به درصد شیوع و محل بروز آن تقسیم بندی می شود.

1. پسوریازیس پلاکی یا ولگاریس
2. پسوریازیس ناخن
3. پسوریازیس قطره ای یا خالدار
4. پسوریازیس معکوس یا صدف پوستی
5. پسوریازیس پوست سر
6. پسوریازیس پوستی
7. پسوریازیس مفصلی

۱- پسوریازیس پلاکی یا ولگاریس

یکی از شایعترین نوع این بیماری، پسوریازیس پلاکی محسوب می‌شود که در آن لکه های خشک و قرمز در روی پوست فرد دیده خواهد شد. وقتی این لکه‌ها بزرگ می شود به یک ضایعه فلسی نقره ای تبدیل می گردد. گاهی هم ممکن است بعد از بهبودی خشکی های پوست، شما لکه های خون را در زیر لایه سلولی مشاهده کنید. این ضایعات پوستی گاهی خارش داشته و یا درد آور است. تعداد این ضایعه در بدن متغیر بوده و ممکن است در هر قسمتی از بدن فرد ظاهر شود، حتی در بافت نرم داخل دهان و یا دستگاه تناسلی هم دیده می شود.

۲- پسوریازیس ناخن

این بیماری در قسمتی از ناخن دست و یا پا ظاهر می‌شود و باعث خواهد شد تا رشد ناخن فرد غیر عادی شده و ناخن تغییر رنگ بدهد. گاهی ممکن است در مواقعی هم ناخن فرم خود را از دست داده و ضخیم شود.

۳- پسوریازیس قطره ای یا خالدار

این نوع پسوریازیس معمولاً در نوجوانان و یا کودکان ظاهر می شود و دلیل آن هم عفونت های باکتریایی می باشد. در اثر عفونت ممکن است که در تمام قسمت های بدن، تکه های خشک پوست تشکیل شود و بعد از مدتی هم خود به خود از بین برود. در این بیماری لکه های کوچکی که به قطره آب در روی بدن شباهت دارد، در کف سر و یا دست و پا به وجود می آید. این ضایعات به وسیله یک پوسته نازک پوشانده شده است که به ضخامت پلاک ها نیست.

۴- صدف پوستی یا پسوریازیس معکوس

این بیماری در قسمت هایی از پوست فرد به وجود می آید که چین و چروک زیادی داشته باشد. پلاک های خارش دار و قرمز در ناحیه هایی مانند زیر سینه، باسن، کشاله ران، زیر بغل و حتی در اطراف دستگاه تناسلی هم بروز خواهد کرد، به این صورت که پوست ملتهب شده این قسمت ها، با اصطکاک و عرق کردن بدتر می شود. یکی از عواملی که باعث به وجود آمدن این پسوریازیس می‌شود، عفونت قارچی است.

۵- پسوریازیس پوست سر

این پسوریازیس در قسمت پوست سر فرد بوجود می‌آید. این ضایعات در روی خط رویش مو، گوش و صورت هم ممکن است دیده شود، به همین دلیل در این نوع پسوریازیس ممکن است ریزش مو هم مشاهده کنید.

۶- پسوریازیس پوسته ای

این بیماری بسیار نادر بوده و ممکن است در سطح کوچک و یا حتی در سطح وسیعی از دست، پا و یا انگشتان ظاهر شود. سرعت انتشار این بیماری در بدن، زیاد بوده و نه تنها ضایعات پوستی در آن دیده می‌شود بلکه تار و پود های حاوی مایع هم در داخل پوست دیده خواهد شد. از عوارض این بیماری اسهال، خارش شدید، تب و لرز می باشد.

۷- پسوریازیس اریترودرمیک

این بیماری بسیار نادر بوده و احتمال شیوع آن هم خیلی کم است ولی در صورتی که فرد مبتلا به پسوریازیس اریترودرمیک شود احتمال دارد تمام بدن به وسیله پوسته های قرمز پوشانده شود که سوزش و خارش شدیدی هم دارد.

 ۸- آرتریت پسوریاتیک یا پسوریازیس مفصلی

در پسوریازیس مفصلی علاوه بر اینکه پوست ملتهب شده و پوسته پوسته می شود، باعث درد و تورم مفاصل هم خواهد شد. گاهی ممکن است فقط درد مفاصل دیده شده و گاهی هم احتمال دارد ظاهر ناخن تغییر کند. نشانه های پسوریازیس مفصلی متغیر است و به شدت آن بستگی دارد و ممکن است هر مفصلی از بدن را هم درگیر کند و یا احتمال دارد باعث آسیب دیدگی جدی در مفاصل شود و حتی در شرایط مزمن ممکن است منجر به تغییر شکل مفاصل شود.

بیماری پسوریازیس چگونه درمان می شود؟

اگر علائم بیماری پسوریازیس را در خود مشاهده کردید و مشکوک شدید که به این بیماری مبتلا هستید، باید سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید تا با بررسی های دقیق این بیماری تشخیص داده شود. در صورتی که پزشک این بیماری را تشخیص بدهد، قسمتی از پوست فرد را مورد آزمایش میکروسکوپی قرار خواهد داد. در درمان این بیماری هدف کم کردن رشد سلول‌های پوست است. البته به طور صد در صد این بیماری درمان نخواهد شد ولی می‌توانید علائم آن را تا مقدار زیادی کاهش دهید.

داروهایی که پزشک برای این بیماری تجویز می‌کند هم به صورت خوراکی و هم به صورت موضعی می باشد. البته مقدار دارو با توجه به وضعیت بیماری و سن او تجویز می شود. به طور کلی سه درمان برای بیماری پسوریازیس انجام می شود که عبارتند از:

1.  درمان هدفمند: در این درمان از داروهای تزریقی و خوراکی برای بیمار استفاده می شود.
2.  نور درمانی: در نور درمانی از پرتوهای ماوراء برای بنفش برای درمان پسوریازیس استفاده می کنند.
3. درمان های موضعی: در این درمان پماد ها و کرم هایی در روی پوست آسیب دیده استعمال می شود.

یکی  از روش های درمان پسوریازیس که ساده ترین راه درمان این بیماری محسوب می‌شود، کرم های مرطوب کننده هستند. البته این کرم ها در صورتی که بیماری حاد باشد اثر نداشته ولی در پسوریازیس های خفیف می تواند از ترک، پوسته پوسته شدن و خشکی پوست جلوگیری کند و در مواردی هم که این بیماری شدید است، برای درمان باید از پماد ها و کرم هایی که دارای ترکیبات نفتی هستند مانند تزارتون، دیررانول و همچنین از ترکیبات ویتامین دی مثل تاکالیستول، کلسیتریول و کلسپتریول استفاده کنند و یا از پمادهایی استفاده شود که دارای کورتیکو استروئید می باشند.

نکات مهمی که مبتلایان به پسوریازیس باید رعایت کنند.

در هنگامی که از درمان‌های دارویی استفاده می کنید باید بعضی از نکات ساده را رعایت کنید تا درمان بیماری را سرعت بخشید. درمان های که نام بردیم به تنهایی نمی‌توانند این بیماری را درمان کنند ولی بسیار کمک کننده هستند.

۱- روزانه حمام کنید.

حمام گرفتن باعث می‌شود پوست ملتهب آرامش پیدا کرده و سلول های خشک شده، شسته شود.هیچگاه برای درمان این بیماری از صابون های عطری و خشک که باعث از بین رفتن چربی پوست می‌شوند، استفاده نکنید. با آب ولرم استحمام کرده از روغن های گیاهی طبیعی استفاده کنید و پوست را مرطوب و نرم کنید.

۲- استفاده از مرطوب کننده

بعد از استحمام بهتر است از کرم های مرطوب کننده و لوسیون هایی که ضد حساسیت هستند، استفاده کنید. در هنگام فصل سرما باید بیشتر از پوست خود مراقبت کنید. برای جلوگیری از حساسیت پوستی از محصولات عطری استفاده نکنید.

۳- نور خورشید

در صورتی که روزانه در زیر نور آفتاب قرار بگیرید، باعث می شود پوست آسیب دیده شما تسکین پیدا کند. دقت داشته باشید حتماً از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

 ۴- مکمل های غذایی

ویتامین ها و داروها می توانند در بهبود بیماری تأثیر گذار باشند. آلوئه ورا، سویا، شیر، ویتامین دی، امگا ۳ و روغن ماهی جزو مواردی هستند که در بهبود بیماری تأثیر گذارند.

۵- رژیم‌های غذایی

در صورتی که به بیماری پسوریازیس مبتلا شده اید از استفاده کردن مواد غذایی فرآوری شده، گوشت قرمز و فست فود ها خودداری کنید و تغذیه سالم داشته باشید. استفاده از سویا، تخم کتان، میگو و ماهی سالمون می تواند مفید باشد.

۶- استرس

از استرس دوری کرده و آرامش خود را حفظ کنید. یکی از مواردی که باعث می شود  بیماری وخیم تر شود، استرس و اضطراب است. می‌توانید برای آرامش از مدیتیشن و یوگا استفاده کنید.