اصول اصلی که والدین و پرستار کودک باید از آن پیروی کنند.

اصول اصلی را که والدین برای تربیت فرزند از آن استفاده می کنند می توان به منزله سنگ بنای شخصیت کودک دانست که می‌تواند در زندگی آینده او بسیار مؤثر باشد. در این مقاله از ایبک می خواهیم به بررسی اصولی که والدین موفق  و پرستار کودک برای تربیت فرزندان به کار می برند، بپردازیم.

اصول اصلی که والدین و پرستار کودک باید از آن پیروی کنند، چیست؟

برای تربیت کودک چیزهای زیادی لازم است که به آنها بیاموزید ولی باید به این نکته مهم توجه کنید که هیچ رفتاری با یکبار آموختن شما بدست نخواهد آمد و کودک هم همیشه برای یادگیری آمادگی ندارد. پس باید برای تربیت کودک صبور باشید. زمانی که کودک برای یادگیری آمادگی دارد به او آموزش بدهید.

مواردی که باید برای تربیت صحیح کودک باید در نظر داشته باشید عبارتند از:

1. در زمان کوتاه از کودک انتظار پیشرفت زیاد نداشته باشید.
2. ارتباط خود را با کودک عمیق کنید.
3. به کودک بیاموزید که گاهی ممکن است اشتباه پیش بیاید.
4. تشکیل شبکه حمایتی
5. نیازهای کودک خود را بشناسید.
6. توقع خود را از کودک کم کرده و پیشرفت های کوچک او را مهم بدانید.
7. توجه داشته باشید که هیچ کس کامل نیست.
8. از روش های مدیریت زمان و سازماندهی استفاده کنید.
9. از کودک خود حمایت کنید.
10. در هر زمان فقط در روی یک مشکل تمرکز کنید.
11. از روش های مدیریت استرس استفاده کنید.
12. با رفتار خود کودک را تربیت کنید.
13. مثبت اندیش بوده و از تحسین کودک غافل نشوید.

۱- در زمان کوتاه از کودک انتظار پیشرفت زیاد نداشته باشید.

والدین دوست دارند موارد زیادی را به کودک خود آموزش دهند ولی همانطور که گفتیم هیچ رفتاری با یکبار یاد دادن به دست نخواهد آمد و کودک هم همیشه آمادگی برای آموزش ندارد. برای آموزش باید حوصله و وقت داشته و موقعیت شناس باشید. اگر والدین پشتکار لازم را نداشته باشند و یا خسته و بی حوصله شده و از کوره در بروند، باعث می شود که احترام خود را در بین کودکان از دست بدهند. در این صورت است که کودک به خواسته شما توجه نمی کند و خود را موظف نمی داند که آنها را انجام بدهد. باید بدانید که تربیت کردن کودک، مسئولیت یک روزه نبوده و نیاز به آرامش، مقاومت و پایداری دارد، تا بتوانید به یک اصل تربیتی دست پیدا کنید. شاید فرزند شما بارها اشتباه کند، نمی توانید در مدت کوتاهی انتظار پیشرفت زیادی از کودک خود داشته باشید.

۲- ارتباط شما باید با کودکتان عمیق باشد.

سعی کنید از شیرخوارگی با فرزند خود ارتباط عمیقی برقرار کنید. وقتی شما بچه دار شدید قبول کردید که اول مادر و یا پدر باشید و بعد مهندس، معلم، کارمند و… شاید خیلی ها تصور کنند که شیرخوار درکی از موضوعات ندارد ولی باید بدانید که کودکان تمام اتفاقات را ضبط و ثبت می کنند. شما باید تمام نیازهای شیرخوار را فراهم کنید و از ابتدای کار به کودک بفهمانید که تکیه گاه خانواده، روانشناس، مشاوره خانواده و خلاصه همه چیز او هستید. این رابطه عاطفی عمیق می تواند به این شکل پایه ریزی شده و برای همیشه هم باقی بماند.

۳- به کودک بفهمانید که اشتباه پیش می آید.

ممکن است کودک شما ظرف غذا را بریزد شما باید بگویید: «برو دستمال بیاور تا به تو کمک کنم و به تو بگویم چگونه کثیفی ها را پاک کنی» باید به کودک خود آموزش بدهید که اشتباه برای هر کسی ممکن است پیش بیاید. در هنگام خطا، کودک باید بداند که مادر عصبانی نبوده و دنیا هم تمام نشده است و حتی آدم بزرگ ها هم ممکن است اشتباه کنند.

۴- شبکه حمایتی تشکیل بدهید.

امروزه بیشتر والدین از حمایت های اجتماعی برخوردارند. اکثر خانواده ها از هم دور زندگی کرده و والدین کار می‌کنند، و وقت کمتری با هم هستند و عواملی از این قبیل می‌تواند باعث شود خانواده ها با منابعی محدود و حمایت هیجانی کمتری روبرو باشند. می توان برای ایجاد یک همایش شبکه حمایتی، تلاش کرد و از مزایای آن هم بهره مند شد. شاید نتوان از مزایای همسایگان دلسوز و خانواده های بزرگ بهرمند شد ولی می توانید افرادی را پیدا کنید که نیازهای مشابهی با هم دارید و از حمایت های هم بهره مند شوید. وجود این افراد می تواند به شما آرامش داده و عواملی را که باعث اضطراب و افسردگی شما ناشی از فرزند پروری، شده است را تخفیف بدهد.

۵- نیازهای کودک را خوب بشناسید.

کودک درک می کند که هیچ امکاناتی نمی‌تواند جایگزین وقتی شود که شما برای کودک صرف می کنید. شاید پیشرفت های تحصیلی و شغلی، قابل جبران باشد ولی عمر فرزندان و نیازهای ویژه آنها اگر نادیده گرفته شود قابل جبران نخواهد بود و باعث وارد شدن صدمات زیادی به کودک می شود. بی توجهی والدین به کودک و کمبود وقت آنها باعث عواقب ناگوار و غیرقابل جبران می شود.

۶- توقع خود را از کودک کم کنید.

والدین و کودکان هیچکدام از نظرهای مختلف بی عیب و کامل نیستند. فرزندان هیچ وقت آن طور که شما توقع دارید عمل نمی کنند و مشکلات کودک هم یک شبه حل نخواهد شد. تغییر در کودک و بالغ شدن او مرحله به مرحله و آرام صورت می گیرد. بعضی از والدین با تغییر رفتار های کودک خود به مشکل برمی خورند و ممکن است ناامید و آشفته شوند و حتی اعتماد به نفس خود را هم از دست بدهند. درصورتی که باید این را بدانید که پیشرفت های کودک تدریجی است و ممکن است باعث پیشرفت های بزرگ او بشود.

۷- هیچکس کامل نیست.

دختر ها دوست دارند همیشه مورد توجه و خاص باشند. شاید بعضی از مردم از این موضوع خوششان نیاید، البته اشکال هم ندارد و لازم نیست همه تغییر کنند یا خود را با دیگران تطبیق دهند. لازم است شما این نکته مهم را به دختران خود بیاموزید تا در آینده کمتر از مردم برنحند  باید به کودک بگویید:

«مهم نیست که ما چقدر تلاش می کنیم تا کامل و زیبا به نظر برسیم. شاید کسی از ما خوشش نیاید. این می تواند یک مسئله شخصی باشد توهم هرکس را می‌خواهی می‌توانی دوست نداشته باشی و دیگران هم می توانند تو را دوست نداشته باشند. این کاملاً طبیعی است»

۸- از روش های مدیریت زمان و سازماندهی استفاده کنید.

این روزها والدین در حال شتاب و عجله هستند. فرزند را از مدرسه به خانه می آورند، از خانه به کلاس زبان می بردند، سپس به کلاس های تقویتی و… البته به غیر از این کارها مسئولیت خانه داری هم بر عهده مادران است. گاهی ممکن است این فعالیت ها ضروری بوده و گاهی بعضی از این فعالیت ها برای تقویت مهارت های اجتماعی و استعدادهای فرزندان باشد و این  باعث ایجاد ترس و استرس در والدین شده و نگران دور بودن کودک از اجتماعات گرم خانوادگی هستند. در کنار این سازماندهی، باید به او آموزش بدهید که به فعالیت های که اولویت ندارد « نه» بگوید تا بتواند زمان بیشتری را در کنار خانواده باشد.

۹- از کودکان خود حمایت کنید.

موثرترین و بهترین کاری که به عنوان حامی می توانید برای فرزند خود انجام دهید این است که قبول کنید خودتان هم بی نقص نیستید. به این صورت راه را برای رفع نقایص خود باز کرده و با این روحیه می توانید به فرزند کمک کنید که در صورت نیاز شما را ببخشد.

۱۰- در هر زمان فقط روی یک مشکل تمرکز کنید.

ممکن است کودک شما مشکلات زیادی داشته باشد، ولی شما نمی توانید تمام مشکلات را با هم برطرف کنید. در صورتی که همچین تصمیمی داشته باشید هیچ وقت موفق نمی شوید. برای رفع مشکل کودک، باید تنها روی یک مشکل تمرکز کنید. بعد از اینکه مشکل حل شد به سراغ مشکل دیگر بروید. هدف خود را با کلمات ساده ای که کودک بفهمد برای او توضیح داده و به او بگویید که از او چه انتظاری دارید و سپس در صورت پیشرفت کودک، با واکنش های تحسین آمیز و مثبت به کودک خود بفهمانید که رفتار او مورد پسند شما بوده است.

۱۱- روش های مدیریت استرس را به کار ببرید.

باید با زمانبندی صحیح، برای خود زمان بیشتری را فراهم کنید تا بتوانید از شیوه های مدیریت استرس، برای کم کردن استرس های فرزند پروری استفاده کنید. این کار می‌تواند در بلند مدت شما را شادتر و سالم تر کرده و احساس هیجانی بیشتری به شما ببخشد.

۱۲- با رفتار خود کودک را تربیت کنید.

حتماً این نکته را می دانید که کودکان با عملکرد و رفتار بیشتر از نصیحت و گفتار تربیت می شوند. سرزنش و سخنرانی نمی تواند در کودکان تأثیر زیادی داشته باشد، ولی رفتار شما می تواند پیام رسایی برای کودک باشد. رفتار و گفتار والدین در صورتی که با مهربانی و صداقت باشد می‌تواند کودک را همانطور بار بیاورد.

۱۳- مثبت اندیش بوده و از کودک خود غافل نشوید.

تحسین کودک اهمیت زیادی دارد کودک شما در هر سنی که باشد دوست دارد شما از او راضی باشید. شاید کودک نداند کدام رفتار نامناسب و کدام مناسب است. هر رفتاری که شما واکنش مثبت نشان دهید به نظر کودک مثبت تلقی خواهد شد و آن را تکرار می کند.

موارد دیگر از اصول اصلی تربیت کودک

در ابتدا موارد مهمی را برای فرزند پروری صحیح و اصولی برایتان توضیح دادیم. در ادامه موارد دیگری را که می تواند در زندگی آینده کودک اثر زیادی داشته باشد برای تان نام خواهیم برد. این موارد عبارتند از:

• شما نمی توانید همیشه والدین دوست داشتنی باشید.
• باید در زندگی فرزند خود دخیل باشید.
• در منزل قوانین مهمی را وضع و تنظیم کنید.
• استقلال کودک را تقویت کنید.
• در حرف خود ثابت قدم باشید.
• از برقرار کردن انضباط و نظم شدید خودداری کنید.
• قوانین و تصمیمات خود را برای کودک توضیح دهید.
• به کودک خود احترام بگذارید.

سخن پایانی

والدین معلم اول و همیشگی کودک خود هستند. بچه ها والدین را تماشا کرده و اصول اصلی زندگی را از آنها می آموزند. پس سعی کنید با رفتار و کردارتان فرزندان خود را تربیت کنید.